Taiko

สำรวจโลกของ Taiko: เครื่องเพอร์คัชชันของญี่ปุ่น

Taiko (太鼓) ประกอบด้วยกลองญี่ปุ่นหลายประเภท แม้ว่าคำกว้างๆ จะหมายถึงกลองใดๆ ในภาษาญี่ปุ่น แต่ในระดับสากลก็หมายถึงกลองญี่ปุ่นต่างๆ ที่รู้จักในชื่อ วะไดโกะ (和太鼓, "กลองญี่ปุ่น") และรูปแบบการตีกลอง Taiko ที่เรียกว่า คุมิ-ไดโกะ (組太鼓, "ชุดของ กลอง") ฝีมือของ Taiko แตกต่างกันอย่างมากระหว่างผู้ผลิต โดยการเตรียมทั้งตัวกลองและหัวกลองอาจใช้เวลานานหลายปี ขึ้นอยู่กับเทคนิคที่ใช้

Taikoมีต้นกำเนิดแพร่หลายอยู่ในเทพนิยายของญี่ปุ่น แต่บันทึกทางประวัติศาสตร์ชี้ไปที่อิทธิพลของเกาหลีและจีน ซึ่งบอกเป็นนัยถึงการเริ่มต้นของสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 6 ส.ศ. เครื่องดนตรีบางชิ้น Taiko มีความคล้ายคลึงกับเครื่องดนตรีจากอินเดีย การค้นพบทางโบราณคดีจากยุคโคฟุนของญี่ปุ่น (ศตวรรษที่ 6) ยืนยันการมีอยู่ของ Taiko ในยุคนี้เพิ่มเติมอีก บทบาททางประวัติศาสตร์ของพวกเขามีความหลากหลาย ครอบคลุมการสื่อสาร การใช้งานทางทหาร การแสดงละคร พิธีทางศาสนา เทศกาล และคอนเสิร์ต ในสังคมร่วมสมัย Taiko ยังกลายเป็นองค์ประกอบสำคัญในการเคลื่อนไหวทางสังคมสำหรับชนกลุ่มน้อย ทั้งในและนอกประเทศญี่ปุ่น

คุมิ-ไดโกะ โดดเด่นด้วยวงดนตรีที่เล่นกลองหลากหลายชนิด ถือกำเนิดขึ้นในปี 1951 จากความพยายามของไดฮาจิ โอกุจิ และเจริญรุ่งเรืองผ่านกลุ่มต่างๆ เช่น โคโดะ รูปแบบการแสดงอื่นๆ เช่น ฮาจิโจ-ไดโกะ ก็มาจากชุมชนชาวญี่ปุ่นโดยเฉพาะ วงดนตรีคุมิ-ไดโกะมีการแสดงทั่วโลก โดยมีการแสดงในญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย แคนาดา ยุโรป ไต้หวัน และบราซิล Taiko การแสดงมีหลายแง่มุม ครอบคลุมถึงจังหวะทางเทคนิค รูปทรง เทคนิคการใช้ไม้เท้า เครื่องแต่งกาย และเครื่องดนตรี โดยทั่วไปวงดนตรีจะใช้กลองนางาโด-ไดโกะที่มีรูปทรงถังต่างๆ ร่วมกับชิเมะ-ไดโกะที่มีขนาดเล็กกว่า หลายกลุ่มรวมเสียงร้อง เครื่องสาย และเครื่องลมไม้ไว้ข้างๆ กลอง

ภาพหน้าจอ