Taiko

De wereld verkennen van Taiko: Japanse percussie-instrumenten

Taiko (太鼓) omvat een breed scala aan Japanse drums. Hoewel de term in het Japans in grote lijnen verwijst naar elke drum, verwijst de term internationaal specifiek naar de verschillende Japanse drums die bekend staan ​​als wadaiko (和太鼓, "Japanse drums") en de ensemble Taiko drumstijl genaamd kumi-daiko (組太鼓, "set van trommels"). Het vakmanschap van Taiko varieert aanzienlijk tussen de makers, waarbij de voorbereiding van zowel het drumlichaam als het drumvel jaren kan duren, afhankelijk van de gebruikte technieken.

Taiko is doordrenkt van de Japanse mythologie, maar historische gegevens wijzen op Koreaanse en Chinese invloeden, wat erop wijst dat de introductie ervan al in de 6e eeuw na Christus plaatsvond. Sommige Taiko vertonen gelijkenis met instrumenten uit India. Archeologische vondsten uit de Japanse Kofun-periode (6e eeuw) bevestigen de aanwezigheid van Taiko tijdens dit tijdperk verder. Hun historische rollen waren divers en omvatten communicatie, militaire toepassingen, theatrale begeleiding, religieuze ceremonies, festivals en concerten. In de hedendaagse samenleving is Taiko ook een belangrijk element geworden in sociale bewegingen voor minderheidsgroepen, zowel binnen als buiten Japan.

Kumi-daiko, dat zich onderscheidt door zijn ensemblespel op diverse drums, ontstond in 1951 door de inspanningen van Daihachi Oguchi en is tot bloei gekomen door groepen als Kodo. Andere speelstijlen, zoals hachijō-daiko, zijn ook voortgekomen uit specifieke Japanse gemeenschappen. Kumi-daiko-ensembles zijn wereldwijd actief, met optredens in Japan, de Verenigde Staten, Australië, Canada, Europa, Taiwan en Brazilië. Taiko optredens zijn veelzijdig en omvatten technisch ritme, vorm, stoktechnieken, kleding en instrumentatie. Ensembles gebruiken over het algemeen verschillende tonvormige nagadō-daiko-drums, samen met kleinere shime-daiko. Veel groepen gebruiken naast de drums ook zang, strijkers en houtblazers.

Schermafbeelding